Een impressie voor hen die niet aanwezig waren, ingezonden artikel van Nico.
Zaterdag 26 september werd het nieuwe snelfietspad MaasWaalpad (Cuijk-Nijmegen) geopend. Omdat het pad direct langs onze tuin loopt wilde Verdeliet deze gelegenheid te baat nemen om reclame te maken. Er werden plannetjes gemaakt om voorbijgangers naar binnen te lokken en ze warm te maken voor onze naam, producten en filosofie. Donderdag ervoor werd besloten om de openingstijd van 12.00 tot 16.00 uur terug te schroeven naar 15.00 uur i.v.m. de te verwachten regen.
Op zaterdag 11.58 uur ontvang ik een app met foto van Peter. Ziet er goed uit.
Margriet en ik besluiten om maar even langs te gaan. Het is tegen alle verwachtingen in prachtig weer. We lopen over het pad achter Verdeliet. Het is oppassen geblazen want ons passeren hordes fietsers. Het is behoorlijk druk.
Jo-anne en Peter staan naast een kar opgetuigd met onze producten naast het fietspad. Aan de andere kant van het pad staat het bord met de uitnodiging om een kopje koffie of thee te komen drinken. Je kunt het van verre lezen. En het werkt! Mensen stoppen en krijgen uitleg over Verdeliet.
Opeens krijgt Margriet de geest en begint enthousiast voorbijgangers aan te spreken om even te stoppen en binnen te komen. En verdomd, in minder dan geen tijd praat ze zo’n 25 mensen van de fiets. Anderen zeggen zo terug te zullen komen.
In de tuin heeft Irene, die de winkel bevrouwd, het erg druk. Ik help haar door wachtenden te woord te staan, te helpen of af te rekenen. Aanvulling van wisselgeld blijkt ook nodig.
In de hele tuin is het gezellig druk. Je krijgt er een kik van. Al die positieve mensen in zo’n prachtige omgeving. Al die energie die blijkbaar vrij komt in onze tuin. Geweldig om mee te maken. Ook in onze vernieuwde natuurspeeltuin zijn veel kinderen aan het spelen met potten en pannen in het Speelhol (ter plekke door Peter en mij geïntroduceerd) . En er wordt geschommeld alsof er nergens anders mooier, fijner of hoger geschommeld kan worden dan bij Verdeliet.
Diverse mensen die ik spreek komen van over de Maas. En veel mensen uit Cuijk, die we vragen of ze de naam Verdeliet kennen, bevestigen dat. Maar, zeggen ze er achteraan, we hadden geen idee waar de tuin zich bevond. Deze dag zal nog veel vervolgbezoeken opleveren, denk ik. Onder het nuttigen van een kop koffie, ingeschonken door Lisette, vraag ik haar wie toch die aardige dame is die wat verderop druk staat te praten. Het blijkt een andere Liesette te zijn, onze nieuwe coördinator. Tijd om even kennis te maken. De volgende 10 minuten sta ik tegen haar op te scheppen over mijn verdiensten voor Verdeliet. Ze hoort me glimlachend aan. En ze vertelt waar zij zoal de dagen mee vult.
De vergadering van de bijengroep is klaar en de deelnemers komen naar buiten. Zij zijn wel wat gezoem gewend maar zullen toch wel op gekeken hebben van al het menselijke gezoem.
Dan blijkt het ondertussen drie uur te zijn geworden. De tijd is omgevlogen. Even gaan kijken is ongemerkt uitgelopen tot een halve middag.
Maar wat was het heerlijk toeven. Eigenlijk een onvergetelijke middag.
Mocht ik iemands hardwerkende aanwezigheid ongenoemd hebben gelaten: sorry.
Nico